Lees hieronder de recensie van De Schiedammer Online
Door Harry de Vries (foto's door Ton Klepke)
De zin en onzin van vergelijken - Legendarische band Focus
SCHIEDAM - Het Wennekerpand was afgelopen zondag gevuld met tussen de 150 en 200 bezoekers die het staconcert van Focus bijwoonden. De wereldberoemde progressieve rockband die nog steeds bestaat en vooral in de jaren zeventig zijn hoogtijdagen beleefde. In die periode bestaande uit Jan Akkerman (gitaar), Thijs van Leer (keyboards, fluit, zang), Bert Ruiter (bas) en Pierre van der Linden (drums). In decennia daarna waren personeelswisselingen regelmatig aan de orde. De belangrijkste mutatie was natuurlijk het vertrek van Jan Akkerman in 1975, een vertrek waaraan vooral 'incompatibilité d'humeur' oftewel onverenigbaarheid van karakters aan ten grondslag lag tussen Van Leer en Akkerman. Hoewel het 'jodelen' van Van Leer tijdens optredens en opnames Akkerman ook een doorn in het oor was. Akkerman koos zijn eigen weg en zette een succesvolle solocarrière in gang, een weg die nog steeds wordt bewandeld. Hij stond immers twee weken terug op hetzelfde Schiedamse podium.
Focus is nog steeds razend populair. In Nederland bij een relatief kleine groep adepten maar in het buitenland uitbundiger zoals de tournees van de afgelopen jaren door Groot-Brittannië, Duitsland, Italië, Polen, Scandinavië en ook door Zuid-Amerika duidelijk maakten. De huidige formatie bestaat naast oerlid Van Leer en oudgediende Van der Linden uit bassist Bobby Jacobs en, jawel, Schiedammer Menno Gootjes op gitaar. Een ieder die de muziekscene in onze stad een beetje volgt, heeft Menno Gootjes zien opgroeien. De uit een muzikale en artistieke familie stammende gitarist maakte al op jonge leeftijd de stadse podia, bijvoorbeeld in De Quibus, eh sorry De Grauwe Hengst, onveilig als lid van diverse bands zoals Moon of Sorrow en Threnody.
Ook deze middag schitterde Gootjes samen met zijn kompanen. Wat een drive en dynamiek laten deze mannen horen bij het vertolken van hun 'regressieve rock' zoals Gootjes het noemt, hun klassiekers 'House of the King', 'Hocus Pocus', 'Sylvia', 'Eruption', 'Harem Scarem',' La Cathédrale de Strasbourg' en in de toegift 'Focus III'. Maar ook in de nieuwe composities, zoals in 'All Hens on Deck' (afkomstig van het album 'Focus X' uit 2012), legt men dezelfde gedrevenheid aan de dag. Van Leer die heerst achter zijn toetsen, fluitspel op hoog niveau laat horen, woordloos zingt soms ook door de vocoder, Van der Linden die op zijn drums heen en weer pendelt tussen functioneel en indrukwekkend virtuoos, Jacobs die op bas gedegen verbindingen maakt maar ook avontuurlijke basloopjes en het experiment, vooral na de pauze, niet schuwt. En dan dus Gootjes, maar daarover later. Hierdoor werd het niet een alleen door jeugdsentimentele redenen gedomineerde middag maar ook een geweldige 'hier-en-nu-ervaring' die aantoonde dat de band nog jaren mee kan.
Onvermijdelijk ga je vergelijkingen maken. Tussen toen en nu, tussen de één en de ander. Dat deed ik ook al toen ik het album 'Golden Oldies' (verschrikkelijke titel) uit 2014 beluisterde waarop alle klassiekers van de band in de huidige bezetting opnieuw en briljant worden uitgevoerd. En dat doe ik ook nu: de vergelijking maken tussen Jan Akkerman en Menno Gootjes. Aan de ene kant oneerlijk, het zijn immers twee verschillende mensen en uiteenlopende podiumpersoonlijkheden. Aan de andere kant ook een logische vergelijking, want beiden gitarist in dezelfde band. En wat mij betreft valt de vergelijking dik in het voordeel uit van Menno Gootjes: technisch net zo begaafd als Akkerman maar dynamischer, vanuit zijn muzikale achtergrond meer rockgitarist dan Akkerman, een gitarist die net zo ontroert als Akkerman maar meer scheurt, rafelt, de uithoeken van de oude en nieuwe composities opzoekt, verkent en soms ook verandert.
De legendarische band Focus zorgde voor een inspirerende en onvergetelijke concertmiddag waaraan het enthousiaste publiek zichtbaar en hoorbaar, met een biertje in de hand, plezier beleefde. Ook de band had het prima naar de zin, of zoals Van Leer gemeend zei "wij voelen ons hier thuis''. Eén kritiekpuntje: Thijs van Leer voortaan niet meer zeggen "Het Hamburger Concerto, dat kent u waarschijnlijk niet". Fans van Focus kennen namelijk alle albums!
Een compliment dient ten slotte uit te gaan naar de programmeurs van het Theater aan de Schie/het Wennekerpand die met gedurfde staconcerten van Jan Akkerman en nu van Focus en met concertfilms van David Bowie (begin 2016) en Pink Floyd (27 januari 2017) hun nek uitsteken. Naar ik begreep zit er meer in het vat ...
Bekijk hier een filmpje van het optreden.
